Özel gün

Bazı anlar vardır. Kendinizi kaybettiğiniz, her şeyden soyutlandığınız. Bulutların üstünde hissedersiniz. Zamanın, mekanın önemi yoktur. Saatin kaç olduğu, dünyada kaç tane çocuğun doğduğu umrunuzda değildir mesela. Daha önce yaşamadığınız dakikalar. Aşk mı desek? Bilmiyorum. Aşkın harmanlanmış hali. Sıcak simit ile çayın uyumu gibi. Salebin tarçınsız içilmediği gibi. Duygularınızın doruk noktasına ulaştığı zamanlar vardır. Her zaman yaşayamazsınız. Kısıtlıdır duygular ve zaman. Nereden nereye bağlayacağımı hiç bilmiyorum kusura bakmayın. Akılda kalmak, her dakika yaşananları düşünmek, yerinde duramamak.. Adını siz koyun. Çok açık konuşamayız ki. Yoksa toplumumuz ne der? Toplumumuzun belirlediği ahlak kuralları çerçevesinde bazı şeyleri konuşmamız lazım değil mi ama. Neyse bugün 27 Mart 2012 Salı... Özel günlerden biri. Hatta en özeli denilebilir. Evet evet bugün Dünya Tiyatrolar Günü... Ne kadar kıvırabilirsem artık açık vermeden. Sıvama bölümü bir yana yalan söylemeyi geçtim özel günlerden bugün. Geriye dönüp tekrar tekrar hatırlayacağınız günler vardır. Onlardan biri benim için. Saçmalıklarımın kusuruna bakmayın bugünlük. İpe sapa sığmaya şeyler söyledim. Saçmalığın danişkası. Neyse tamam yeter bu kadar...