Paylaşmak

Enteresan bir gün sanki. Bilmiyorum bana öyle geliyor. Yine siyah tişört ile geçti. Ve yeşil ayakkabılar. Alışılmış kırmızının dışında yeşiller. İnsanlar dikkatsiz. Ya da akılları geç çalışıyor olabilir. O sırada başka bir şey düşünüyor da olabilirler. Bazı şeyler fark edilmez. Gizemlilik budur aslında. Düşündürmek, merak uyandırmak önemlidir. Dondurma yiyorum fakat sevmiyorum. İnsanlarla konuşuyor ya da yakın olmam onları sevmem anlamına da gelmez. Herkesi sevebilecek bir potansiyelim yok. Pollyanna gibi her vakit iyide düşünemem. Atomu parçalayabileceğimi de söyleyemem. Şunu söyleyebilirim ki hiçbir şeyi söyleyemem. Söyleyebilmem için bir şeyleri gerçekleştirmem lazım.(felsefe yapmak istiyorum başarılı değil fark ettim) Kısacası insan olmak. Yeteri kadar beslenmek, almak her şeyden. Sevginin bile fazlası zarar. Almaktan ve vermekten sıkıldığımız şeyler arasında sevgi. Sürekli aynı yemeği yemek gibidir sevgi görmek, göstermek. Hep bekleriz sevgi görmek için. Bazen belki bazen görürüz. Yalanlarla, dolanlarla karışık. Sade iyidir her zaman. Hep karışık çıkar karşımıza. Ya da bu devirde öyle. Hep karışık geldi önümüze. Alışveriş denen bir şey var. Hep alış hep veriş olmaz hiçbir zaman. Her şey karşılıklı yapılır. Gerekende budur. Kendi kendimize sevgi göstermek, çölde nilüfer yetiştirmek gibi bir şeydir. İmkansızdır. Kendiyle barışık olsun bir insan. Kilosu, sivilcesi, yapışık kulak memesi ne fark eder. Aslında hepimizde bir potansiyel var. Yapabileceklerimiz sınırlı değil. Bunları gün yüzüne çıkarmak sadece bizim istememizle olmuyor. Başkalarının destekleriyle, onlarında istemesiyle olacak bir şey. Biri mutlu olmak istiyorsa sizi mutlu etmeli ve aynı şekilde siz. Bazı kişiler vardır. Kış aylarındaki yıldızlar kadar uzaklardır bizlere. Çok yakınlardır bir kol mesafesinde ama yıldızlar kadar uzak. Ama bir umudunuz vardır. Tüm yaşanacak olumsuzluklara rağmen bir hedef belirlemişinizdir kendinize. Çabalarınız sonunda boşa çıksa da, yıldızlara ulaşmak için neler yapabileceğinizi görmüş olursunuz. Tecrübe kazanırsınız. (bugünlerde de taktım bu tecrübe meselesine) Umutsuzluğa kapılmak güçsüzlük göstergesidir aslında. Her şey olacak diye bir kaide yok, olmayabilir. Ne yani olmazsa her şeyden vazmı geçeceğiz? Hayır tabiki de. Nerelerde hatalar yaptık, ne sonuçlar aldık. Ders çıkaracağız. İleride aynı hataları tekrarlamamak için. Küçük hatalar yapmadan büyük hatalar yapmamayı öğrenemeyiz. Hedefi belirle, kilitlen, araştır, anla, analiz et, nişan al, ateş !!!
Adostlar görüşmek üzere. Kendimize hep iyi bakalım. Kendi mutluluğumuz için çabalayalım. Ama unutmayalım herkesin mutlu olmaya hakkı var. Bencil olamayarak sevgi dilimlerimizi paylaşalım. Göreceğiz ki evet mutluluk peşimizi bırakmayacak..
Sadakat ile bitirelim. Alpay abiye selamlar...