Hayattan...

Bugün metroda gözlemlediğim bir olayı paylaşmak istiyorum. Beni etkileyen bir olay..


Soğukta bekleme bitmiş, sıcak vagonlara adım atmıştım. Yerimi aldım ve hareket başladı. Birkaç istasyon sonra iki çift bindi. Kadın 45-50, adam 50-55 yaşlarında. İlk başta karı koca zannettim. Fakat birazcık kulak misafiri olunca anladım iki eski sevgili olduklarını. Yan yana oturdular başladılar konuşmaya. Konuşmaları tam duyamadım ama ikisininde mimiklerinden pişman olduklarını anladım. Bir şeyler konuştuktan sonra kadın parmağındaki yüzükle oynamaya başladı. Aynı şekilde adamda.. Belli ki evliliklerinde ikisi de mutsuz. Sohbetleri ilerledikçe başta kadının gözleri, daha sonra adamın gözleri buğulandı. İkisi de ağlamamak için zorla dayanıyorlardı. Bir süre hiç konuşmadılar. İkisininde gözleri daldı uzaklara.. Daha sonra kadının ineceği istasyon geldi çattı. Ağlamaklı bir sesle adama 'iniyorum' dedi. Adamda 'bende geliyorum' dedi. Ve usulca gözden kayboldular...


İkisi de yeniden birlikte olmayı o kadar çok istiyorlardı ki, birbirlerine bunu söylemek için cesaretleri yoktu. Evliliklerini bitirmeyi göze bile alabilirlerdi o bakışları görseydiniz.. Fakat cesaret edemiyorlardı. Kısacası ilerde pişman olacağınız şeyler yapmayın. İlerde bu iki çiftin durumuna düşüp ve sizi gözlemleyen birinin bunu bloğunda paylaşmasını istemiyorsanız, kararlarınızı doğru verin. Hep arkasında durun ve pes etmeyin...