Öylesine

Sayfayı açtığımda ne yazacağıma karar veremedim. Aslında yazacak hiçbir şey yoktu. Ve altta yazdıklarımdan haberim bile yok. İnsanın kısıtlanması kadar kötü bir şey yok. Sizce? Kısıtlanmak... Dar alanda kısa paslaşmalar gibi, kısa alanda dar paslaşmalar gibi, nereye gittiğini bilmeyen insan topluluğu gibi, okul çocukları gibi... daha niceleri. 

Başka bir konu... Çevrendekileri görmezden gelebiliyorsan, işte gerçek mutluluğun tadına varabiliyorsun. Kendini çevrendekilerin göz hapsinde hissediyorsan sen zaten .ıçmışsındır. Bazı şeyleri aşamamışsındır. Özgüven mesela.

Bir konu daha... İstediğin şeyi yapamamak. Tamam bu da kısıtlanmaya giriyor sorun yok. Yapamamanın verdiği güvensizlik duygusu, işe yaramazlık duygusu, saçma sapan duygular bütünlüğü. 

Demiştim, yazdıklarımdan haberim yok diye.

Sizinde olmasın.