26 Ağustos 2012 Pazar

Hayal

Yazacak bir şey olmaması korkutuyordu daha dün. Bugün korkutmuyor. Ama yazacak bir şey yok. Hani o söyleyemediğimiz, içimizde küflenen, kurtlanan harfcikler, hececikler, kelimecikler, cümlecikler, paragrafcıklar..
Evden bi hışım çıkarsın ağzına yüzüne sıçmak için. Kendini buna inandırırsın. Hani? Sen busun olum. Gerçekleri göremeyen, kaybetmekten korkan, bir hiç gibi yaşayan bi aptal. Ulan bi an kendime söylüyormuş gibi oldu. Kendi iç muhasebemi yapar gibi..
Aşık mısın diye sorsalar bana 'evet' diye cevaplardım sanırsam. Yalan söylerdim ama evet derdim. Yada şu an yalan söylüyorum kim bilir. Her zaman iyi olmak, iyi gözükmek yetmiyormuş aga. Yeri geldiğinde ağzına da sıçacaksın, kollarına almayı da bileceksin. He yapamıyorsan, olayları dengede tutamıyorsan s.ktir git..
Hayallere dalmak için, günün değerlendirmesini yapmak için yada yaptığın aptallıkları düşünmek için bi noktaya dalarsın ya hani. Sırf bunları aklına getirebilmek için. Hani gelmez hiçbiri, öküz gibi bakakalırsın o noktaya. Belki o odaklandığın deniz, balıkçı teknesi, balıklar.. belki onlar düşünüyordur bizim yerimize olamaz mı?..
Kurduğun hayaller suya düşünce sudan çıkmış balıktan hiçbir farkın kalmaz ki. Yapamamak, çaresiz kalmak. Elin kolun bağlı gibi gözükür gözlerine. Sadece kendi gözlerine..
Aşktan ümidini kesmemiş biri olarak konuşmak gerekirse.. tabi lan bu yaşta ne ümit kesmesi. Şu anlık aşkı yaşamak yerine yazmak, yada yazabildiğini düşünmek daha hoş.. S.ktir lan!
Hani ağlamak gelir içinden ama akmaz yaş
Hani çığlığın kalır içinde, ölür yavaş yavaş
Hani gözlerin, hani gözlerin kağıtlara dalar, bomboş bakar
Yazmak gelir içinden ama yazamazsın
Umursamazlık bir hastalık gibi sarar kalemini kurtulamazsın
Ve anlarsın...
Bedenin özgür kalsa neye yarar?
Acıtır ruhunu içinde kalanlar
Dönemezsin artık geriye,
Tek yön seçtiğin tüm yollar
Hani ansızın kaçar gidersin bütün dostlardan
Hani gün gelir, uzaklaşırsın bütün aynalardan
Hani gözlerin, hani gözlerin uzaklara dalar, suskun bakar
İçinde kalanları anlatamazsın
O suskunluk bir hastalık gibi sarar vücudunu kurtulamazsın
Ve anlarsın...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder