5 Kasım 2012 Pazartesi

İçSeS

Azda olsa birilerini karşısına alamıyorsa ve fedakarlıktan kaçınıyorsa, ne ben ne de sen diyecek bir şey bulabilirsin. Mavi boncuk dağıtıp, heves kıran insanlardan nefret etmeye başladım. Ne kadar doğru dürüstüz değil mi? Hayatımızda hiç yalan söylememişiz. O kadar iyiyiz ki.. 
Nakarat;
''Böyle şeyleri söylemek çok zordur ya hani. Sen hep benim ekmeğime reçel sürsen, ben sana çay doldursam, gece yatmadan önce duyduğum en son ses senin sesin olsa, sabah kalktığımda ilk senin yüzünle uyansam, o güzel yüzünü görsem her sabah, güne senle başlasam.. Çok mutluyum biliyor musun? Belki dünyanın en mutlu insanı benim'' diyebileceğim bi insan var mı diye düşündüm böyle sesli sesli. Hak eden yok ya da çok seçiciyim. Siktir lan ben neyim ki..
Cool olmakla kendine güvensizliği karıştırıyor muyuz? Ya da gerçekten coolluk mertebesine ulaştığımızı mı düşünüyoruz? Yok ya biz doğru zamanı kolluyoruz. İşimizi garantiye almasını seviyoruz. İçine biraz gururda katıyoruz fakat istediğimizi alıyoruz...
Dışarıdan çok masum, sakin, iyi aile kızı gibi görünen hatunların kutularını tek tek açınca içinde büyük olduğunu anlıyorsun. Küçük hissediyorsun ama büyük çıkıyor. Amk ne geri zekalı bir yarışmaydı o ya. Genelde UNO ekmeği gibi el değmemiş istiyoruz ya, hep besaş'lar kalıyor...
Eski sevgilinizle arkadaş kalabiliyorsanız, ki bunu düşünebiliyorsanız birbirinizi hiç sevmemişsinizdir. Ulan eski sevgiliden arkadaş nasıl olabilir ki. Öpüşelim, sevişelim 6 ay sonra tekrar görüşelim.. Oldu bitanem. Olur ya meraklanma...
Son zamanlarda ne kadar sosyal bi insan oldum kendim bile inanamıyorum. Hayır yani bu ben miyim? Ben böyle değildim ki. Gel zaman git zaman insanlar değişebiliyormuş demek ki. İnsanların değişebileceklerine inanmazdım. Muhabbet öyle saçma bir yere geldi ki, kendi kendine konuşurmuşcasına yazılan yazılara deneme mi deniliyordu lan? Biraz sayfa dolsun diye saçmalıyorum..
Bu haftanın en önemli olayı 1000+ kişinin önünde davul çalmaktı. İnanılmaz heyecanlı, fakat bi o kadarda boktan. Kendinden emin olduktan sonra her şey olur. Davul seti pek iyi değildi vasattı ama idare etti. 2. konser çalışmalarına ara vermeden başladık. Hatta 3 parça hazırladık bile...
Demek ki anlatmak istediklerimi olgun bireylere anlatamadığım için burada kendi kendime konuşuyorum. İlkokulda virgülü yerinde kullanmam gerektiğini öğretmeyip, bütün ders kitap okutan ve bütün seneyi o şekilde geçiren öğretmenimin şemsiyesini açayım...
Yeni hedefler var önümüzde. Belki yine gururumuza esir düşebiliriz. Cool olmayı abartabiliriz. Hiç önemli değil kendimiz gibi davranırsak atlarım coolluğa...
Ben böyle değildim demişken coverladığım bir parça aşağıdaki...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder