Sen

Diğer sabahlardan hiçbir farkın yok. Hava güzel, kuşlar cıvıldıyor olabilir. Etrafında döndürdüğün insanlar mutlu, öfkeli ya da yalnız olabilir. Belki sen de mutlusundur. Ama bunu anlayabilecek yaşta olduğuna inanmıyorum. Bakma sen bana. Uzun zamandır ne dediğimi, ne düşündüğümü anlamış değilim. Günden güne yok olan bir hayal dünyam var. Belkide duygusuzlaşmaya başladım. Yattığım yatak, gördüğüm insanlar, düşündüğüm şeylerin hepsi aynı. Düşünmek istemediğin her şeyin her gün değişmesini kıldırabilecek durumda değilsin sen! Elinden bi bok gelmez bu saatten sonra. Kendini dinleyip, kendine daha fazla zarar vermekten başka bi bok gelmez. Çatışmalar, çelişkiler, ani duygu değişimleri... Duygularımın beni götürdüğü, sürükleyebileceği hiçbir yönün kalmaması içler acısı bir durum. Elim, kolum bağlı. Susuyorum. Ve zamanla susmaya alışacağım. Kolay olmayacağını biliyorum. Dayanamamak böyle bir şey sanırım. Birazda güçsüzlük. Çekilip köşene olup biteni izleyip, hiçbir yorum yapmadan hayatın devam etmesini beklemek. Olacak iş değil gibi gözüküyor. Çaresizsin sen! Düşüncelerini söyleyebilen biri değilsin. İçinde yaşamaya devam ettiğin sürece daha çok köşende oturursun. Gerçi söyleyebilsen de kendi sesini işitmekten başka bir şeye yaramayacak. O yüzden her şeyi kabul etmiş oluyorsun. Sen busun! Artık değişmeyeceksin. Kimsenin seni değiştirmesine izin vermeyeceksin. Bildiğin yol sana uzun ama tatlı gelecek. Sonunun nereye çıkacağını bildiğin için acele etmene, çabalamana hiç gerek kalmayacak. Böyle oluncada yorulmana gerek kalmayacak. Köşende sabredebildiğin, dayanabildiğin kadar otur! Elbet bir gün kapın çalacak. Onlara verdiğin cevapta farklı olmayacak... Yaptıkların ve yapacakların seni değerli yada önemli kılmayacak. Göğsündeki kuşları azad etmenin zamanı geldi. Zaten uzunca bir süre orayı kagalamaya, parça pinçik etmeye doymamışlardı. Dayanamadığından değil, artık baş edemediğin için onları özgürlüklerine kavuşturma vaktinin çoktan geldiğini anlamış olmalıydın. Bu kadar mücadelecilik bünyene iyi gelmez hiçbir zaman. Kalbinden ne geldiyse sen en iyisini yapmaya çalıştın. Kendince birçok şey başardın, kazandın. Şimdi kaybediyorsun. Kaybet.. Eminim bu seni dahada güçlendirecek. Eğer bir gün o kuşların kafasına dank edip geri gelirlerse sakın onların bulabileceği bir yerde olma. Uzaklaşabildiğin kadar koşmaya, kaçmaya devam et. Ciğerlerini yok edercesine.. Arkana dönüp baktığın an her şey en baştan başlayacak. Bu salaklığı yapmışsındır sen. Bir daha yaparsın. Doymazsın. Arkana bakma. Sakın dönüp bakma...