Çocuklardan örnek

Her gün bir şeyler yazmaya başladım. Neden her gün yazmaya başladığımı da bilmiyorum. Yoğun konular bunlar. Doğru yada yanlış. Siz karar verin. Neyse.. İnsan bazı günler karakterini değiştiriyor. Bir anda başka biri bedeninize giriyor sanki. Sıcak basıyor, bunalmaya başlıyorsunuz. Şeytan ile alakası yok saçmalamayın. Bir insanı kısıtlamayacaksın. Nasıl bir çocuğa onu yapma, bunu yapma dersiniz ve çocuk asabileşmeye başlar. Çocuk sınırlarını zorlar. Çocuktur çünkü, dünyası bellidir. Hırçınlaşmaya başlayıp atarlansa bile belli bir alanı vardır. İplerini çözemez. Çabalar ama bir süre sonra sakinleşir. Siz onu sakinleşti zannedersiniz fakat bir hamle daha yapacaktır. Bir kez daha dener yine başaramaz. Son denemesi her zaman başarılı olur. İplerini çözer. O vakitten sonra çocuğa ne söylerseniz söyleyin sözünüzde durmayacaktır. Asabi, hırçın, ne istediği belli olmayan biri olur. Hata sizindir. Kısıtlarsanız karşılığını alırsınız...
Neden çocuklardan örnek verdim bilmiyorum. En masumları onlar ondandır. Çocuklardan devam edelim.


Bir çocuğu heveslendirirseniz ve sonrasında söylediğinizi yapmazsanız yada bir kısmını yerine getirirseniz, size olan güvenleri de zedelenebilir. Zaten ilişkide güveni kaybederseniz her şeyi kaybedersiniz. Belki sizin yüzünüze gülümseme ile bakar fakat içinde fırtınalar kopar. Uzaklaşmaya başlar. Kendi dünyasını yaratır. Ve zamanla dünyasını sıfırdan kurar. Yeni kurduğu dünyada kimsenin yeri yoktur. İşte kurduğu zaman kendini bulmuştur. Artık kendi gibidir. Özüne dönmüştür. Gözünüzün içine sevgi ile bakan birini bu hale düşürürseniz, ceremesini siz çekersiniz. 


Yalnızlık zor zanaat...